Eierkoeken

Ze zijn gezond en nog lekker ook! Deze Eierkoeken zet je in een mum van tijd op tafel.

Benodigdheden

• 2 eieren
• 100 gram amandelmeel (ander glutenvrij bakmeel, zoals boekweit- of rijstemeel, kan ook)
• 75 gram kokosbloesemsuiker
• 1 tl rasp van de citroenschil
• 1/2 tl baking soda (vermengd met een beetje citroenzuur om het te activeren)
• snuf zout

Bereidingswijze

1. Verwarm de oven voor op 175 graden.
2. Klop de eieren samen met de suiker in je keukenmachine tot een luchtig mengsel. Ik heb mijn keukenmachine zo’n 5 minuten laten draaien. Mix de citroenschilpoeder met het amandelmeel, het zout en de baking soda. Mix dit vervolgens kort met het eimengsel.
3. Bekleed de bakplaat met bakpapier en verdeel het beslag in 6-8 hoopjes over de bakplaat.
4. Bak de eierkoeken in 10-15 goudbruin. Langer kan eventueel ook, dan krijg je harde eierkoeken

http://www.eatpurelove.nl/recepten/glutenvrije-eierkoeken/

Waar het allemaal mee begonnen is

Op 9 november 2011 kreeg mijn ziekte eindelijk een naampje. Een naampje waar ik niks mee kon maar waar ik blij mee was, ik hoefde niet meer te zoeken. Een jaar later startte ik een pijnrevalidatie voor de fibromyalgie die bij mij averechts werkte. De artsen dachten dat de vermoeidheid tussen mijn oren zat, dat het iets psychisch was. Maar de afgelopen anderhalf jaar heb ik veel geleerd en gelezen. De vermoeidheid en buikpijnen kregen een andere naam. Twee chronische aandoeningen zonder een medicijn.

Morgen is het de awareness day voor ME/CVS (het chronische vermoeidheidssyndroom) en fibromyalgie. Een dag om meer aandacht te vragen voor deze ziekten die vaak veel invloed hebben op de levens van tienduizenden mensen. 

Via deze weg wil ik mijn steentje bijdragen en ook even stil staan bij deze aandoeningen. Want meer aandacht en begrip is zeker welkom!

Paprika gevuld met ei

Wist je dat een eitje gebakken in een ring paprika heel makkelijk te maken is en daarom heel goed als ontbijt te eten is?! Ik at vandaag drie van deze heerlijk gevulde paprika's.

Benodigdheden

• 1 paprika
• 3 eieren

Bereiding

1. Snijd de paprika in drie dikke ringen van ca 1,5 cm.
2. Verhit olie in een koekenpan en bak daarin de drie ringen paprika aan een kant. 
3. Draai de paprika om en doe in iedere ring paprika een eitje.
4. Bak het op een laag vuurtje, voeg wat zout en peper toe en wacht tot het eitje gestold is.

Tip voor de vleeseters onder ons: voeg voordat je de eieren toevoegt eerst wat spekreepjes in de ringen. Je kunt ook bovenop wat extra spekringen toevoegen en eventueel ook kaas.

Eet smakelijk!

http://www.eetpaleo.nl/groente/eieren-in-paprikaringen-met-spek/

Babyboom

Ergens eind twintig beginnen mensen om je heen kinderen te krijgen of zelfs gezinnen te stichten. Veel mensen zijn gezegend en gaat alles zonder slag of stoot. Maar bij lang niet iedereen is het zo vanzelfsprekend om zwanger te worden.

De kansen van een zwangerschap zijn afhankelijk van veel factoren, denk hierbij aan bijvoorbeeld leeftijd en leefgewoonten. Wanneer je jonger bent dan 30 is je kans ongeveer 20% per maand. Maar helaas lukt het bij 15% van de mensen niet om zwanger te worden en moeten zij het via een andere manier (KI, IUI, ICSI, IVF) proberen. In Nederland zijn 5% van de koppels met een kinderwens ongewenst kinderloos.

Na mijn laatste gesprek bij de gynaecoloog besef ik me steeds meer dat het niet zo vanzelfsprekend is om zwanger te kunnen worden. Dat het niet altijd zo makkelijk gaat, ook niet bij ons. Want alleen IVF behoort tot onze opties. De confrontaties zijn ook enorm! Het lijkt ineens of iedereen om mij heen zwanger is en overal gelukkige gezinnen zijn. Niet dat het een ander niet gegund is, integendeel. Maar het idee dat het bij ons via een omweg moet geeft toch een heel oneerlijk gevoel. Het blij zijn voor een ander word onzichtbaar overspoeld door oneerlijkheid en verdriet. 

De wens op een gezin. Die wens maakt plaats voor hoop, hoop op één kleintje die via een omweg kan komen. Een omweg, maar geen onmogelijke weg.

Bietenpannenkoekjes

Vandaag ontbijt ik met deze bietenpannenkoekjes die niet alleen lekker maar ook nog eens heel gezond zijn! Ze zijn trouwens heel goed in te vriezen, dus ik bak nog even door!

Benodigdheden voor 2 personen

• 2 grote geschilde en geraspte bieten
• 1/2 appel
• 4 eieren
• 2 eetlepels kokosmeel
• 2 theelepels kaneel
• 1/2 theelepel koekkruiden
• Snufje zout
• Kokosolie of olijfolie om in te bakken

Bereiding

1. Doe de geraspte bieten, eieren en appel in de blender en maal alles tot een egale massa. 
2. Voeg kokosmeel, kaneel, koekkruiden en het zout toe en meng het goed door elkaar.
3. Verhit olie in een pan en doe per pannenkoekje een eetlepel in de pan. Bak het op een laag vuurtje aan weerszijden bruin.
4. Herhaal dit tot het beslag op is.

Omdat ik zelf niet een heel groot fan ben van de bietensmaak heb ik een heerlijke zelfgemaakte appelmoes als beleg gebruikt! 

http://www.eetpaleo.nl/groente/mini-bietenpannenkoekjes/

Mayonaise

Vandaag maakte ik mijn heerlijk gevulde paprika's (met de eerste slablaadjes uit mijn moestuin!!). Omdat daarvoor mayonaise nodig is maakt ik deze zelf. En omdat ik hem zo lekker vind smaken deel ik hem graag met jullie!

Benodigdheden

• 1 ei
• 1 eetlepel mosterd
• 1 eetlepel citroensap
• 250 mililiter olijfolie (niet de extra vierge!)
• Peper en zout naar smaak
• Een staafmixer

Let op! Zorg dat alle ingrediënten op kamertemperatuur zijn.

Bereiding 

1. Doe allereerste een ei in een bakje waar de staafmixer in kan. Ik gebruik zelf een maatbeker.
2. Doe daarna de mosterd, dan de citroensap, dan de peper en zout en als laatste de olijfolie erin.
3. Zet de staafmixer op de bodem en zet hem aan.
4. Trek de staafmixer langzaam onhoog, in ongeveer 10 seconden, zodat het één emulsie word.
5. De mayonaise kan je in een goed afgesloten pot ongeveer 5 dagen bewaren in de koelkast.

Ziek zijn

Opeens overkomt het mij, overvallen door een ziekte. Energie ontbreekt en ik kan nauwelijks meer een stap zetten. Allemaal onderzoeken die mij het naampje fibromyalgie en cvs opleveren. Niet levensbedreigend, maar ik zit er mijn hele leven aan vast. Iedereen leeft met me mee met kaartjes, appjes en bezoekjes. Maar langzaam aan is dat steeds minder geworden. Het is normaal geworden en het hoort bij mij. 

Vrienden waarvan je dacht dat ze vrienden zijn, hoor je nauwelijks meer wat van. Je leert je vrienden en familie erg kennen. Zelfs na operaties en een nieuw naampje (endometriose), laten sommigen het afweten. Daarvoor in de plaats krijg je hechtere vriendschappen, maar ook nieuwe. Lotgenootjes, die je begrijpen. Waar je mee kan lachen en huilen.

Inmiddels heb ik al een hele weg bewandeld, bijna 3 jaar alweer. Een hele strijd met heel veel vallen en weer opstaan. Een weg zonder einde die nooit makkelijk zal gaan worden. Een weg die ik mijn hele leven mag bewandelen met een flinke rugzak op mijn rug. Makkelijk zal het nooit worden, hooguit wat dragelijker.